Υψηλοί προσκεκλημένοι και η μάχη για την παιδεία

Δύο μπορεί να είναι οι λόγοι που τελείωσε ειρηνικά ή αν προτιμάτε δεν σημειώθηκαν επεισόδια στο συλλαλητήριο της Πέμπτης στην Αθήνα για την παιδεία:

1) Η αστυνομία συνέλλαβε την προηγούμενη εβδομάδα τα σωστά άτομα. Αν η θεωρία είναι σωστή, τότε και τα όργανα της τάξης έκαναν τη δουλειά τους και οι διαδηλωτές απαλλάχθηκαν από το άγχος 100 ανεγκέφαλών που καταστρέφουν τα αιτήματα τους. Δηλαδή με ένα σμπάρο δύο τρυγόνια.

2) Οι αριστεροί σχηματισμοί «μάζεψαν τα δικά τους άτομα με τις κουκούλες» για να μην γίνουν ρεζίλη στο σύντροφο Βλαδίμηρο Πούτιν. Αν ισχύει το δεύτερο, σημαίνει πως σε αυτή τη χώρα ότι και να κάνουμε πάμε χαμένοι αφού λειτουργούμε με αυτή τη λογική.

Διαλέγετε και παίρνετε. Πάντως αν ήταν μία μέρα που θα ήθελα να δω πορεία και μάλιστα μαζική είναι η σημερινή. Αλλά φαίνεται πως κάποιο ξεχνούν ή τουλάχιστον εθελοτυφλούν μπροστά στα εγκλήματα που συμβαίνουν στη Ρωσία αλλά ελέω ιδεολογία (παρελθούσης μεν, αλλά ιδεολογίας) δεν αναφέρουν τίποτε.

Αν αναρωτιέστε πια εγκλήματα, ρωτήστε για μια φυλή που λέγονται Τσετσένοι, ζητούν κράτος δικό τους και χαρακτηρίζονται τρομοκράτες. Επίσης, ελπίζω να μην ξεχάσατε μια συνάδελφο μου που έχασε την ζωή της πριν μερικούς μήνες επειδή τόλμησε να μιλήσει για το παραπάνω ζήτημα. Αννα Πολιτκόφσκαγια την έλεγαν. Μην αναφερθούμε στα ελεύθερα Μέσα της Ρωσίας. Δεν υφίστανται. Τέλος θυμηθείτε τη σφαγή στο Μπεσλάν και την έφοδο με παραλυτικά αέρια στο θέατρο στη Μόσχα.

Υπάρχουν και άλλοι «κακοί» σε αυτό τον κόσμο, δεν βρίσκετε;