Ο ρόλος της ΠΟΣΔΕΠ στις φοιτητικές κινητοποιήσεις

Αντιγράφω το πλήρες κείμενο ενός εξαιρετικού ενδιαφέροντος άρθρο του Γιάννη Μαρίνου για το ποιος ευθύνεται για την κατάσταση στα πανεπιστήμια σήμερα από της Νέες Εποχές του Βήματος που δημοσιεύτηκε στις 04/02/2007:

Λίγο ως πολύ είναι γνωστό ότι η μαρξιστική Αριστερά παρουσιάζεται να δραστηριοποιείται με πολλά πρόσωπα και προσωπεία, τα οποία συνήθως, αντί να συμπλέουν, αλληλοσυγκρούονται. Εδώ στην Ελλάδα έχει προνομιούχο προβολή η Αριστερά, που εκφράζεται κυρίως με το ΚΚΕ, τον Συνασπισμό και ένα τμήμα του ΠαΣοΚ. Οι άλλες συνιστώσες συνήθως αγνοούνται, υβρίζονται, ακόμη και καταδιώκονται μέχρις εξοντώσεως, όπως παλαιότερα συνέβη με τους τροτσκιστές. Πού μου ήλθε και ασχολούμαι με τα της Αριστεράς, που είναι άλλωστε δύσκολο να τα κατανοήσει κανείς, καθώς είναι περίπλοκα και λεπτολόγα και προσομοιάζουν στη θεωρία και πρακτική με τα απειράριθμα δόγματα, αιρέσεις και ομολογίες της χριστιανικής θρησκείας. Στη «Νέα Ανατολή», όμως, δημοσιογραφικό όργανο μιας από χρόνια δραστηριοποιούμενης ζαχαριαδικής Οργάνωσης για την Ανασυγκρότηση του ΚΚΕ (ΟΑΚΚΕ), διάβασα μιαν απροσδόκητη ανάλυση γύρω από το κίνημα των καταλήψεων στα πανεπιστήμια και γενικά την πολύπλευρη επίθεση που δέχεται η προσπάθεια της υπουργού κυρίας Γιαννάκου να τα βγάλει από τα σημερινά αδιέξοδα και να τα διασώσει αναβαθμιζόμενα. Θεώρησα χρήσιμο να θέσω υπόψη των αναγνωστών της στήλης ορισμένα αποσπάσματά της καθώς φωτίζει ορισμένες σκοτεινές πλευρές του μείζονος προβλήματος της Παιδείας στην ταλαίπωρη χώρα μας. Αντιγράφω από το φύλλο της «Νέας Ανατολής» αρ. 412-413 του 2006:
«Ενα κίνημα στο οποίο συμμετέχουν άνθρωποι του λαού μπορεί να είναι προοδευτικό αλλά μπορεί να είναι και αντιδραστικό. Το κίνημα των φοιτητικών καταλήψεων, που είναι σε εξέλιξη, απειλείται σε αυτή τη φάση από ανθρώπους του λαού, αλλά η πολιτική του γραμμή είναι αντιδραστική και η ηγεσία του φασιστική. Οι καταλήψεις ξεκίνησαν αρχικά μέσα από δοκιμαστικές απεργιακές κινητοποιήσεις της ΠΟΣΔΕΠ. Πρόκειται για ένα κίνημα στο οποίο οι φοιτητές είναι απλοί νεροκουβαλητές των δασκάλων τους και μάλιστα των χειρότερων από αυτούς. Επειδή οι δάσκαλοι αυτοί έχουν αντίθετα κοινωνικά συμφέροντα από τους φοιτητές τους και επειδή δεν θα μπορούσαν να βρουν κοινωνική αποδοχή αν βγάζανε στην πρώτη γραμμή τα δικά τους αντιδραστικά αιτήματα, κρύβονται πίσω από τους φοιτητές τους και προβάλλουν με το στόμα τους ένα αρνητικό αίτημα: την απόσυρση του νέου νόμου-πλαισίου, που θέλει λίγο-πολύ να βάλει ένα τέλος ή έστω να διορθώσει κάπως τη σημερινή άθλια κατάσταση στην ανώτατη εκπαίδευση. Πρόκειται για έναν νόμο-πλαίσιο που θέλει να διορθώσει τις καταστροφικές πλευρές αυτού που ισχύει σήμερα. Αυτού που σκάρωσε ο Α. Παπανδρέου με τη στήριξη του ψευδοΚΚΕ για να συγκροτήσουν μέσω αυτού ένα κοινωνικό μπλοκ διαφθοράς και αποσύνθεσης μέσα στα ΑΕΙ και τελικά σε όλη την εκπαίδευση. (...) Τα βασικά σημεία των προτάσεων της Επιτροπής Βερέμη μπορούν να συμπυκνωθούν σε ένα ζήτημα: Δεν επιτρέπουν στη σημερινή διεφθαρμένη καθηγητική γραφειοκρατία να συνεχίσει την καταστροφική εξουσία της στα πανεπιστήμια σε συνεργασία με τις φοιτητικές κομματικές παρατάξεις και τις τραμπούκικες ψευτοαριστερές συμμορίες».
Δηλαδή, «ένας συντεχνιακός θρίαμβος του αριστερίστικου συντηρητισμού», όπως διαπιστώνει και ο Ριχάρδος Σωμερίτης. Επιβεβαιωτική των ανωτέρω είναι και η καταγγελία του καθηγητή του Πανεπιστημίου Αιγαίου κ. Κώστα Σοφούλη ότι στους εμποδίζοντες την αναβάθμιση των ΑΕΙ προΐσταται «η συνέχεια του κινήματος βοηθών και παρασκευαστών του 1980, που αποτελεί σήμερα την ηγεσία της ΠΟΣΔΕΠ. Πρόκειται για ανθρώπους που δεν βρίσκουν ελπίδες για επιτυχή καριέρα με ακαδημαϊκά κριτήρια και προσπαθούν με συνδικαλιστικό τρόπο να κατοχυρώσουν επαγγελματικά κριτήρια». Και οι αφελείς φοιτητές τούς στηρίζουν.