The hardest-working muckraker in the journalism business, the Greek cousin of Seymour M. Hersh, reports.

Τετάρτη 28 Φεβρουαρίου 2007

Πρέπει να παραιτηθεί από το πανεπιστήμιο ο κ. Μουτσόπουλος και οι συνάδελφοι του;

Στο αμέσως προηγούμενο post παρέθεσα ολόκληρο το άρθρο του Γιάννη Μαρίνου που υποδεικνύει ως υπεύθυνους για την σημερινή κατάσταση με τις καταλήψεις τα μέλη της ΠΟΣΔΕΠ. Για να συνεχίσω το συλλογισμό μου παραθέτω μερικά στοιχεία και από ένα άλλο άρθρο από τις Νέες Εποχές του Βήματος (τελικά ο κ. Πρετεντέρης κάνει καλή δουλειά φαίνεται) αυτή τη φορά γραμμένο από τον κ. Χαράλαμπος Μουτσόπουλος, καθηγητής της Ιατρικής Σχολής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών που τιτλοφορείται «Νεποτισμός: Τροχοπέδη στην ανάπτυξη του Πανεπιστημίου» (http://tovima.dolnet.gr/print_article.php?e=B&f=14964&m=A37&aa=2)

Λέει λοιπόν ο κ. Μουτσόπουλος: …οι παροικούντες την Ιερουσαλήμ γνωρίζουν πολύ καλά ότι οι θέσεις καταλαμβάνονται με ειδικό τρόπο, με φωτογραφικές προκηρύξεις θέσεων και με «κατά περίπτωση επιλεγμένες εισηγητικές επιτροπές» που αποκλείουν ικανότερους επιστήμονες, που όμως δεν έλκουν την καταγωγή τους από «ευγενείς».
Ας δούμε τώρα τι συμβαίνει στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Τα τελευταία 25 χρόνια υπηρέτησαν σε αυτήν 130 καθηγητές, από τους οποίους σήμερα υπηρετούν 48. Πόσοι εξ αίματος ή εξ αγχιστείας συγγενείς τους έχουν καταλάβει θέση μέλους διδακτικού-ερευνητικού προσωπικού (ΔΕΠ) σε αυτήν; Εβδομήντα ένας μόνο! Αυτό σημαίνει ότι περισσότεροι από τους μισούς καθηγητές «κληροδότησαν» τη θέση τους.

Τα εύλογα ερωτήματα που προκύπτουν είναι δύο. 1) Ο κ. Μουτσόπουλος εφόσον ξέρει την κατάσταση τόσα χρόνια γιατί βγαίνει και τα λέει τώρα αντί να έχει παραιτηθεί όπως θα έπρεπε να κάνει για λόγους ευθιξίας εδώ και πολύ καιρό. Αυτός δεν είναι παροικούντας της Ιερουσαλήμ. Είναι και παραείναι και εφόσον κατέχει και θέση τακτικού καθηγητή σημαίνει πως μάλλον κατοικεί στο δημαρχείο της πολυπαθούς πρωτεύουσας Χριστιανών, Εβραίων και Μωαμεθανών. Προφανώς τώρα δεν θα έχει κάποιο παιδί για να προικίσει οπότε βγαίνει και το παίζει Ρομπέν των Δασών μπας και κερδίσει και λίγα λεπτά τηλεοπτικού χρόνου που θα τον καταξιώσουν στις συνειδήσεις πριν εγκαταλείψει το λειτούργημα του.

2) Και πιο σημαντικό σε σχέση και με το προηγούμενο άρθρο του κ. Μαρίνου είναι αν αυτός θα έπρεπε να ονομάζετε αγώνας φοιτητών ή αγώνας τσιφλικάδων. Στο site Greek University reform forum (http://greekuniversityreform.wordpress.com/) ο επνευστής και δημιουργός του κ. Θέμης Λαζαρίδης, καθηγητής στο τμήμα χημείας του City College της Νέας Υόρκης, έχει μιλήσει άπειρες φορές για το ελληνικό καθηγητικό κατεστημένο που δεν αφήνει τίποτα να προχωρήσει στα ελληνικά πανεπιστήμια. Όπως βλέπουμε συνεχώς μάλιστα στις ειδήσεις οι καθηγητές είναι αυτοί που πρωτοστατούν στις καταλήψεις. Δεν είναι λίγο ύποπτο αυτό; Αν έκανα καλά τη δουλειά τους θα είχαν αποδείξει την προσωπική τους αξία και των πανεπιστημίων στην κοινωνία και τώρα δεν θα γινόταν καν συζήτηση για τον αν θα πρέπει να αλλάξει κάτι στην παιδεία. Δεν το ‘χουν κάνει όμως. Φαίνεται να έχουν επιτύχει το αντίθετο. Για παράδειγμα ο κ. Νίκος Μαρκάτος, πρώην πρύτανης του ΕΜΠ και αγαπημένη τελεοπτική περσόνα. Κατά τη διάρκεια των ημερών του το Μετσόβιο κάηκε άπειρες φορές από τους αναρχικούς και απααξιώθηκε πλήρως, όταν στις αρχές του 1980 ήταν από τα κορυφαία παγκοσμίως. Ο κ. Μαρκάτος λοιπόν όπου βρεθεί και σταθεί πλήττει με λάβρους το νέο νομοσχέδιο. Προς τι τόσος εκνευρισμός. Μην χαθεί το άσυλο, που στην πραγματικότητα δεν χάνεται, απλώς γίνεται πιο ευέλικτο όταν θα πρέπει να αντιμετωπιστούν παραβατικές συμπεριφορές;

Ειλικρινά δεν ξέρω γιατί τόσο δεν θέλει να αλλάξει και αυτός και οι συνάδελφοι του τίποτα. Πρέπει να παραμένουν τα πάντα στάσιμα λες και είναι τέλεια. Δεν ξέρω τι να πω. Από το μυαλό μου περνάνε τρελές σκέψεις, μέχρι και ότι το κάνουν γιατί φοβούνται πως στον ανταγωνισμό με τα μη κερδοσκοπικά θα είναι τόσο έντονη η διαφορά μεταξύ των πραγματικών καθηγητών και το βολεψάκιδων, που θα χάσουν το όποιο όνομα τους έχει απομείνει. Και φυσικά το προνόμιο να τους γλείφουν σαν να είναι θεοί.

Ο ρόλος της ΠΟΣΔΕΠ στις φοιτητικές κινητοποιήσεις

Αντιγράφω το πλήρες κείμενο ενός εξαιρετικού ενδιαφέροντος άρθρο του Γιάννη Μαρίνου για το ποιος ευθύνεται για την κατάσταση στα πανεπιστήμια σήμερα από της Νέες Εποχές του Βήματος που δημοσιεύτηκε στις 04/02/2007:

Λίγο ως πολύ είναι γνωστό ότι η μαρξιστική Αριστερά παρουσιάζεται να δραστηριοποιείται με πολλά πρόσωπα και προσωπεία, τα οποία συνήθως, αντί να συμπλέουν, αλληλοσυγκρούονται. Εδώ στην Ελλάδα έχει προνομιούχο προβολή η Αριστερά, που εκφράζεται κυρίως με το ΚΚΕ, τον Συνασπισμό και ένα τμήμα του ΠαΣοΚ. Οι άλλες συνιστώσες συνήθως αγνοούνται, υβρίζονται, ακόμη και καταδιώκονται μέχρις εξοντώσεως, όπως παλαιότερα συνέβη με τους τροτσκιστές. Πού μου ήλθε και ασχολούμαι με τα της Αριστεράς, που είναι άλλωστε δύσκολο να τα κατανοήσει κανείς, καθώς είναι περίπλοκα και λεπτολόγα και προσομοιάζουν στη θεωρία και πρακτική με τα απειράριθμα δόγματα, αιρέσεις και ομολογίες της χριστιανικής θρησκείας. Στη «Νέα Ανατολή», όμως, δημοσιογραφικό όργανο μιας από χρόνια δραστηριοποιούμενης ζαχαριαδικής Οργάνωσης για την Ανασυγκρότηση του ΚΚΕ (ΟΑΚΚΕ), διάβασα μιαν απροσδόκητη ανάλυση γύρω από το κίνημα των καταλήψεων στα πανεπιστήμια και γενικά την πολύπλευρη επίθεση που δέχεται η προσπάθεια της υπουργού κυρίας Γιαννάκου να τα βγάλει από τα σημερινά αδιέξοδα και να τα διασώσει αναβαθμιζόμενα. Θεώρησα χρήσιμο να θέσω υπόψη των αναγνωστών της στήλης ορισμένα αποσπάσματά της καθώς φωτίζει ορισμένες σκοτεινές πλευρές του μείζονος προβλήματος της Παιδείας στην ταλαίπωρη χώρα μας. Αντιγράφω από το φύλλο της «Νέας Ανατολής» αρ. 412-413 του 2006:
«Ενα κίνημα στο οποίο συμμετέχουν άνθρωποι του λαού μπορεί να είναι προοδευτικό αλλά μπορεί να είναι και αντιδραστικό. Το κίνημα των φοιτητικών καταλήψεων, που είναι σε εξέλιξη, απειλείται σε αυτή τη φάση από ανθρώπους του λαού, αλλά η πολιτική του γραμμή είναι αντιδραστική και η ηγεσία του φασιστική. Οι καταλήψεις ξεκίνησαν αρχικά μέσα από δοκιμαστικές απεργιακές κινητοποιήσεις της ΠΟΣΔΕΠ. Πρόκειται για ένα κίνημα στο οποίο οι φοιτητές είναι απλοί νεροκουβαλητές των δασκάλων τους και μάλιστα των χειρότερων από αυτούς. Επειδή οι δάσκαλοι αυτοί έχουν αντίθετα κοινωνικά συμφέροντα από τους φοιτητές τους και επειδή δεν θα μπορούσαν να βρουν κοινωνική αποδοχή αν βγάζανε στην πρώτη γραμμή τα δικά τους αντιδραστικά αιτήματα, κρύβονται πίσω από τους φοιτητές τους και προβάλλουν με το στόμα τους ένα αρνητικό αίτημα: την απόσυρση του νέου νόμου-πλαισίου, που θέλει λίγο-πολύ να βάλει ένα τέλος ή έστω να διορθώσει κάπως τη σημερινή άθλια κατάσταση στην ανώτατη εκπαίδευση. Πρόκειται για έναν νόμο-πλαίσιο που θέλει να διορθώσει τις καταστροφικές πλευρές αυτού που ισχύει σήμερα. Αυτού που σκάρωσε ο Α. Παπανδρέου με τη στήριξη του ψευδοΚΚΕ για να συγκροτήσουν μέσω αυτού ένα κοινωνικό μπλοκ διαφθοράς και αποσύνθεσης μέσα στα ΑΕΙ και τελικά σε όλη την εκπαίδευση. (...) Τα βασικά σημεία των προτάσεων της Επιτροπής Βερέμη μπορούν να συμπυκνωθούν σε ένα ζήτημα: Δεν επιτρέπουν στη σημερινή διεφθαρμένη καθηγητική γραφειοκρατία να συνεχίσει την καταστροφική εξουσία της στα πανεπιστήμια σε συνεργασία με τις φοιτητικές κομματικές παρατάξεις και τις τραμπούκικες ψευτοαριστερές συμμορίες».
Δηλαδή, «ένας συντεχνιακός θρίαμβος του αριστερίστικου συντηρητισμού», όπως διαπιστώνει και ο Ριχάρδος Σωμερίτης. Επιβεβαιωτική των ανωτέρω είναι και η καταγγελία του καθηγητή του Πανεπιστημίου Αιγαίου κ. Κώστα Σοφούλη ότι στους εμποδίζοντες την αναβάθμιση των ΑΕΙ προΐσταται «η συνέχεια του κινήματος βοηθών και παρασκευαστών του 1980, που αποτελεί σήμερα την ηγεσία της ΠΟΣΔΕΠ. Πρόκειται για ανθρώπους που δεν βρίσκουν ελπίδες για επιτυχή καριέρα με ακαδημαϊκά κριτήρια και προσπαθούν με συνδικαλιστικό τρόπο να κατοχυρώσουν επαγγελματικά κριτήρια». Και οι αφελείς φοιτητές τούς στηρίζουν.

Τρίτη 27 Φεβρουαρίου 2007

Στο σημερινό φύλλο: Συνέντευξη με έναν βρικόλακα και άρθρο «Ενδιαφέρεται κανείς πραγματικά για την παιδεία;»

....Προφανώς όχι, τα ‘χουμε ξεπεράσει αυτά είπαμε. Δύο ώρες συζήτηση ο κ. Πρετεντέρης για την παιδεία χωρίς την παιδεία. Κατήγγειλαν όλοι οι ομοτράπεζοι πως δεν εστιάζεται η συζήτηση στην ουσία του θέματος αλλά στους κουκουλοφόρους.

-Μα καλά εσείς το κάνατε που ήσασταν και λίγοι και δεν φωνασκούσατε;
-Φυσικά και όχι. Αυτά είναι πολύ σημαντικά θέματα για να τα αγγίζεις σε δυο ώρες. Θέλεις παραπάνω. Και όλοι τη βδομάδα και τον μήνα να συζητάμε που αυτό το κάνουμε δεν μας φτάνει.
-Οπότε θα συζητάτε μόνο για τη δημοσκόπηση και ποιος είναι δημοφιλής και ποιος θα κερδίσει αν η κυρά-Μαρία που είναι μεταξύ ΝΔ και ΛΑΟΣ πει να το ρίξει έξω και ψυφίσει ΣΥΝ ξεχνώντας το κουμουνιστοφάγο παρελθόν του συζύγου Μπαρμπα-Μήτσου;
-Ναι γιατί αυτός που θα κερδίσει ίσως βρει τον χρόνο να κάνει τις αλλαγές.
-Μα καλά δεν λέμε να γίνουν αλλαγές τα τελευταία 20 χρόνια; Τι θα αλλάξει τώρα;
-Όλο και κάτι θα αλλάξουμε, γιατί σίγουρα εμείς θα κερδίσουμε. Οι άλλοι είναι πελάτες.

Επίλογος.

Η ΝΔ είναι 2,9 μπροστά. Λογικά πράγματα. Προτείνει κάτι και μπορεί τώρα η κ. Γιαννάκου να λοιδορείται αλλά ίσως μείνει στην ιστορία ως ένα από τα άτομα που τόλμησαν μία από τις ελάχιστες αλλαγές στην παιδεία μετά την επιβολή του δημοτικισμού.

Για του λοιπούς κυρίους τα πολλά σχόλια περιττεύουν.
Το ΠΑΣΟΚ έχει σχεδιασμό και πρόγραμμα αλλά προφανώς δεν το δημοσιεύει για να μην του το κλέψουν.

Ο κ. Τσίπρας πάλι, έχει κέφια. Παραδέχεται πως το 10% που σίγουρα δεν θέλει το νομοσχέδιο είναι μειοψηφία, «αλλά μεγάλη πλειοψηφία» όπως διατείνεται. Γι’ αυτό και πρέπει να κάνει ότι θέλει. Να κλείνει δρόμους, πανεπιστήμια, να καεί μαγαζιά, να παίζει ξύλο με ανώμαλους/ματατζηδες αστυνομικούς που τη βρίσκουν με τη βία, και γενικώς να επιδίδετε σε κάθε λογής αγαθοεργία. Και επειδή έχει κέφια προτείνει:

Γιατί να μην τίθεται το ερώτημα τι προτιμάται από τους φοιτητές, το νομοσχέδιο ή κλειστά πανεπιστήμια από τη πλειοψηφία του 10%; Έτσι εκβιαστικά για να περάσει η ώρα και να ‘χουμε καλαμπούρι με τις ερωτήσεις. Αλλά τι, ο κ. Τσίπρας τελείωσε. Για τους άλλους που έχουν να κάνουν χρόνια κανονικό μάθημα θα ενδιαφερθεί. Τι σιγά μην κάτσει να σκάσει τώρα που θα βγει και στη Βουλή

Με την ίδια λογική προτείνουμε: 1)Προτιμάτε το Κωδικός ΝταΒίντσι η τους παπάδες στο δρόμο κάθε μέρα;
2)Καθαριότητα ή τον κάθε βρωμίλο να απειλεί με πορεία-ασφυξία αν δεν καούν για παραδειγματισμό όλα τα σκουπιδιάρικα και υποχρεωθούν οι οδηγοί να πετάνε τις γόπες από το αυτοκίνητο στη μέση του δρόμο;
3)Καθόλου γήπεδο ή εκατό μαλάκες να σφάζονται;

Δευτέρα 26 Φεβρουαρίου 2007

Στο μυαλό του… αριστερού φοιτητή, Part I

Θα πάει σε όλες τις γενικές συνελεύσεις, είτε είναι της σχολής του είτε όχι, γιατί πιστεύει στον αγώνα….γενικά και αόριστα.

Δεν θα κάτσει να συζητήσει το άρθρο 16. Άλλωστε η συζήτηση θα είναι στημένη για να το νομιμοποιήσουν.

Πριν κοιμηθεί κάνει τάμα για α) αν είναι με τους αναρχικούς/αντιεξουσιαστές/indymedoβιους, τον Αλαβάνο β) αν είναι παραδοσιακός, την Αλέκα.

Φυσικά και δεν τον πειράζει πως ο Αλαβάνος είναι από τους πλουσιότερους Έλληνες βουλευτές, αφού είναι μάγκας και δηλώνει αυτά που έχει.

Ούτε τον πειράζει που «η κόρη της Αλέκας σπούδασε Deere και τώρα έχει πάει στην Αμερική» καθώς η Ελληνική παιδεία είναι χάλια. Αλλά όπως είπαμε δεν θα δεχτεί αλλαγές γιατί θα μπει στα πανεπιστήμια το κεφάλαιο. Και το σύνθημα πάει «ή με το κεφάλαιο ή με τους εργάτες.» Άρα το κεφάλαιο είναι κάτι κακό.

Βέβαια δεν ξέρει αν πρέπει να αισθανθεί άσχημα ή τουλάχιστον ανεκτά που ο πατέρας του δεν είναι εργάτης και αυτός σπουδάζει στη νομική οπότε και γλιτώνει τη χειρονακτική στον Σκαραμαγκά

Το πανεπιστήμιο θα εξυγιανθεί μόνο αν περάσουν οι προτάσεις των επιτροπών για των «αγώνα». Άσχετα του ότι σπάνια συμφωνούν μαζί τους από αριστερό σε αριστερό συνασπισμό. Άσχετα ότι πρέπει σώνει και καλά να περάσουν για τι μόνο αυτοί ξέρουν το σωστό ενώ το άλλο 90% του πληθυσμού (εξαιρούνται τα νήπια) είναι βλάκες.

Και αν δεν συμφωνούν και πάλι θα συνεχίσουν να τις ενώνουν όλες μαζί τις προτάσεις-διαταγές για να χάνει στις συνελεύσεις η ΔΑΠ.

Και φυσικά πρέπει να υποστηρίξουν και τα καημένα μέλη της ΔΕΠ που αν κατά τύχει περάσει αξιοκρατικός νόμος μπορεί να κινδυνέψουν να χάσουν τις θέσεις που κέρδισαν στα πανεπιστήμια με τον ιδρώτα τους γλίφοντας καθηγητές και κληρονομώντας τες (το τελευταίο συνηθίζεται ιδιαίτερα στους γιατρούς που το έχουν δει τσιφλικάδες στα πανεπιστήμια Αθηνών και περιφέριας.)

To be continued….

Σάββατο 24 Φεβρουαρίου 2007

Καλησπέρα, τι είναι αυτό που σας βρήκε;

Μπαίνω λίγο αργά στο χώρο του blogging εξαιτίας της μεγάλη μου ηλικία με που με κράτησε δέσμιο των εξελίξεων, αφού με δυσκολία χειρίζομαι αυτό το διαβολομηχάνημα, αλλά τι να κάνω, πάνω απ’ όλα μετράει η υστεροφημία. Και δεν θα αφήσω να λένε ότι αυτός ο σκράπας ο ξάδερφος μου ο Αμερικάνος ήταν μεγαλύτερος δημοσιογράφος από μένα επειδή πήρε εκεί χάμω ένα Pulitzer. Θα του δείξω εγώ. Θα βγάλω όσα ξέρω στη φόρα, από τα πανεπιστήμια μέχρι την κυβέρνηση. Τι τον Κακαουνάκη και τον Τριανταφυλλόπουλο θα έχουμε μόνο σε αυτή της χώρα να λένε ότι θέλουν; Τώρα θα δείτε το χρυσό μου φτυάρι. Μείνετε συντονισμένοι.